Muzyka elektroniczna to co słucham...

Z początkiem lat 70. muzyka elektroniczna zaczyna wchodzić do kultury masowej. Nagrana w 1972 przez Hot Butter wersja utworu „Popcorn” staje się pierwszym singlowym hitem w historii muzyki elektronicznej. W 1974 zespół Tangerine Dream wydaje album "Phaedra", pierwszy z gatunku muzyki elektronicznej znany szerszej publiczności na tyle, by trafić na listy przebojów. W 1976 ukazuje się album "Oxygene" - Jeana Michela Jarre’a. Inne albumy z tego okresu, które osiągnęły sukces medialny, to "Autobahn" (1974) i "Die Mensch-Maschine" (1978) zespołu Kraftwerk, oraz „Das Model” z 1978 roku.

Kraftwerk

Jest to jedna z najbardziej wpływowych grup w historii muzyki, której utwory inspirowały rzesze twórców synth popu, electro, techno, a także new wave. Zespół tworzył bardzo awangardowe, zwłaszcza jak na standardy lat 70. i 80., eksperymentalne kompozycje, dzięki którym uznawany jest za pioniera muzyki elektronicznej, a członkowie grupy postrzegani są nie tylko jako „ojcowie chrzestni” tego gatunku, ale i większości nowoczesnych nurtów muzycznych. Za najpopularniejszy przebój grupy uważa się utwór „Das Model” z 1978 roku.

Jean Michel Jarre

Kompozytor, performer i producent muzyczny, pionier muzyki elektronicznej, ambientu i new age, znany również z organizowania koncertów-spektakli, wykorzystujących na wielką skalę efekty świetlne, pokazy laserowe i sztuczne ognie.

Jego pierwszym międzynarodowym sukcesem był album Oxygène z 1976, nagrany w domowym studiu. W 1978 ukazał się album Équinoxe, utrzymany w podobnym stylu, który ugruntował popularność Jarre’a.

Tangerine Dream

Niemiecki zespół rockowy grający muzykę elektroniczną, założony w 1967 roku przez Edgara Froese. We wczesnym okresie członkiem Tangerine Dream był perkusista i kompozytor Klaus Schulze. Obok licznych nagrań studyjnych i koncertowych, zespół stworzył oprawę muzyczną dla blisko trzydziestu filmów. Wielu późniejszych fanów poznało Tangerine Dream właśnie po muzyce filmowej.

Klaus Schulze

W latach sześdzisiątych grywał w wielu amatorskich zespołach rockowych. Głównie na perkusji, czasem na basie czy gitarze. W 1969 roku, na krótko związał się z rozpoczynającym wówczas swoją karierę zespołem Tangerine Dream. W 1970 zakłada zespół Ash Ra Tempel. Od 1971 roku rozpoczyna solową karierę.

Marek Biliński

Polski kompozytor muzyki elektronicznej, a także multiinstrumentalista wykorzystujący elektroniczne instrumenty klawiszowe. Interesował się wykorzystaniem instrumentów elektronicznych w muzyce, czego wynikiem było powstanie zespołu Heam, grającego muzykę w nurcie brzmień zespołu SBB. Popularność solową na rodzimym rynku muzycznym zdobył bestsellerowym albumem „Ogród Króla Świtu” oraz wideoklipem „Ucieczka z Tropiku”, który przez telewidzów uznany został za najlepszy klip 1984 roku. Jako jeden z pierwszych w kraju i w tej części Europy, idąc śladami Jeana Michela Jarre’a, wykonał wielkie plenerowe koncerty muzyki i światła.

Władysław Komendarek

Polski muzyk, instrumentalista, związany z grupą muzycznąExodus, w latach 80. XX wieku rozpoczął karierę solową. Od 1984 r. Komponuje muzykę elektroniczną. Jest potomkiem w linii prostej Michała Kleofasa Ogińskiego, autora słynnego poloneza „Pożegnanie ojczyzny”.

Jest muzykiem o zróżnicowanych zainteresowaniach, ale bez trudu można w jego twórczości wyróżnić trzy zasadnicze nurty: fascynację klasycznymi utworami muzyki poważnej (fortepianowej, organowej itd.), którą z powodzeniem „przekłada” na współczesne brzmienia syntezatorów; eksperymentalne realizacje elektroniczne, przynoszące mu uznanie dzięki oryginalnym pomysłom, muzycznej wyobraźni oraz – co nie jest bez znaczenia – bogatemu instrumentarium; oraz – zwłaszcza na początku swej działalności – tworzenie muzyki nieco łatwiejszej w odbiorze, czego przykładem np. Płyta „Dotyk chmur”.

(fragmenty opisów z Wikipedii)