Z początkiem lat 70. muzyka
elektroniczna zaczyna wchodzić do kultury masowej. Nagrana w 1972
przez Hot Butter wersja utworu „Popcorn” staje się
pierwszym singlowym hitem w historii muzyki elektronicznej. W 1974
zespół Tangerine Dream wydaje album "Phaedra",
pierwszy z gatunku muzyki elektronicznej znany szerszej publiczności
na tyle, by trafić na listy przebojów. W 1976 ukazuje się
album "Oxygene" - Jeana Michela Jarre’a. Inne albumy z tego
okresu, które osiągnęły sukces medialny, to "Autobahn" (1974)
i "Die Mensch-Maschine" (1978) zespołu Kraftwerk, oraz „Das Model” z 1978 roku.
Kraftwerk
Jest to jedna z najbardziej wpływowych
grup w historii muzyki, której utwory inspirowały rzesze
twórców synth popu, electro, techno, a także new wave.
Zespół tworzył bardzo awangardowe, zwłaszcza jak na
standardy lat 70. i 80., eksperymentalne kompozycje, dzięki którym
uznawany jest za pioniera muzyki elektronicznej, a członkowie grupy
postrzegani są nie tylko jako „ojcowie chrzestni” tego gatunku,
ale i większości nowoczesnych nurtów muzycznych. Za
najpopularniejszy przebój grupy uważa się utwór „Das
Model” z 1978 roku.
Jean Michel
Jarre
Kompozytor, performer i producent
muzyczny, pionier muzyki elektronicznej, ambientu i new age, znany
również z organizowania koncertów-spektakli,
wykorzystujących na wielką skalę efekty świetlne, pokazy laserowe
i sztuczne ognie.
Jego pierwszym międzynarodowym
sukcesem był album Oxygène z 1976, nagrany w domowym studiu.
W 1978 ukazał się album Équinoxe, utrzymany w podobnym
stylu, który ugruntował popularność Jarre’a.
Tangerine
Dream
Niemiecki zespół rockowy
grający muzykę elektroniczną, założony w 1967 roku przez Edgara
Froese. We wczesnym okresie członkiem Tangerine Dream był
perkusista i kompozytor Klaus Schulze. Obok licznych nagrań
studyjnych i koncertowych, zespół stworzył oprawę muzyczną
dla blisko trzydziestu filmów. Wielu późniejszych
fanów poznało Tangerine Dream właśnie po muzyce filmowej.
Klaus Schulze
W latach sześdzisiątych grywał w
wielu amatorskich zespołach rockowych. Głównie na perkusji,
czasem na basie czy gitarze. W 1969 roku, na krótko związał
się z rozpoczynającym wówczas swoją karierę zespołem
Tangerine Dream. W 1970 zakłada zespół Ash Ra Tempel. Od
1971 roku rozpoczyna solową karierę.
Marek
Biliński
Polski kompozytor muzyki
elektronicznej, a także multiinstrumentalista wykorzystujący
elektroniczne instrumenty klawiszowe. Interesował się
wykorzystaniem instrumentów elektronicznych w muzyce, czego
wynikiem było powstanie zespołu Heam, grającego muzykę w nurcie
brzmień zespołu SBB. Popularność solową na rodzimym rynku
muzycznym zdobył bestsellerowym albumem „Ogród Króla
Świtu” oraz wideoklipem „Ucieczka z Tropiku”, który
przez telewidzów uznany został za najlepszy klip 1984 roku.
Jako jeden z pierwszych w kraju i w tej części Europy, idąc
śladami Jeana Michela Jarre’a, wykonał wielkie plenerowe koncerty
muzyki i światła.
Władysław Komendarek
Polski muzyk, instrumentalista,
związany z grupą muzycznąExodus, w latach 80. XX wieku rozpoczął
karierę solową. Od 1984 r. Komponuje muzykę elektroniczną. Jest
potomkiem w linii prostej Michała Kleofasa Ogińskiego, autora
słynnego poloneza „Pożegnanie ojczyzny”.
Jest muzykiem o zróżnicowanych
zainteresowaniach, ale bez trudu można w jego twórczości
wyróżnić trzy zasadnicze nurty: fascynację klasycznymi
utworami muzyki poważnej (fortepianowej, organowej itd.), którą
z powodzeniem „przekłada” na współczesne brzmienia
syntezatorów; eksperymentalne realizacje elektroniczne,
przynoszące mu uznanie dzięki oryginalnym pomysłom, muzycznej
wyobraźni oraz – co nie jest bez znaczenia – bogatemu
instrumentarium; oraz – zwłaszcza na początku swej działalności
– tworzenie muzyki nieco łatwiejszej w odbiorze, czego przykładem
np. Płyta „Dotyk chmur”.
(fragmenty opisów z Wikipedii)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz